Voor wie is onvoorwaardelijk wonen precies bedoeld?

Voor een kleine groep jongeren tussen de 10 en 18 jaar met autisme in combinatie met moeilijk verstaanbaar gedrag of complexe problematiek, is het niet eenvoudig om zich te ontwikkelen in een veilige omgeving en een eigen toekomst vorm te geven. Vaak verblijven deze jongeren op verblijfsgroepen, zoals JeugdzorgPlus, in combinatie met ggz.

Een jongere met Autisme beleefd de wereld echt anders waardoor iedere kleine verandering al veel impact heeft, laat staan jarenlange niet passende hulp. Zij hebben een langdurige woonvorm nodig waarbij ze echt tot rust kunnen komen zonder de wetenschap dat zij in maximaal 9 maanden weer verder moeten.

Onvoorwaardelijk wonen: een veilige en structurele plek?

Jongeren met Autisme hebben belang bij veel nabijheid en continuïteit van hulpverleners die de-escalerend kunnen werken en veel kennis en kunde hebben op het gebeid van Autisme en gedragsproblematiek.

Met deze nieuwe specialistische woonvorm bieden Pactum en Karakter deze jongeren een veilige plek. Onvoorwaardelijk wonen, betekent dat we doorgaan waar anderen stoppen. De jongeren ervaren dat ze ergens kunnen blijven wonen zo lang als zij dat nodig hebben. Een plek die zij thuis kunnen noemen.

Onvoorwaardelijk wonen in Nijmegen: een prikkelarme kleinschalige woonvorm

Er zijn twee tegenover elkaar gelegen huizen in Nijmegen beschikbaar. Ze staan ‘gewoon’ in een straat, in een woonwijk, dichtbij voorzieningen.

De kleinschalige specialistische woonvorm biedt in een prikkelarme omgeving, mede door de inrichting met stress reducerende kleuren en materialen. De woonvorm bestaat uit twee geschakelde huizen.

Vanaf 1 juli 2021 kunnen in elk huis vier jongeren hun intrek nemen. Zij krijgen hun eigen kamer, met de mogelijkheid van het huisvesten van een huisdier. Er is een logeerkamer, zodat voor ouders of iemand uit het netwerk in nabijheid van hun kind kunnen zijn

Jeugdzorg en Jeugd-GGZ komen samen in Onvoorwaardelijk Wonen

Pactum, jeugd- en opvoedhulp en Karakter, kinder- en jeugdpsychiatrie  bundelen hun expertise in de begeleiding van de jongeren in een multidisciplinair team dat 24 uur per dag aanwezig is. Zo komt Jeugdzorg en Jeugd-GGZ samen.

De pedagogisch medewerkers en sociotherapeuten werken gezamenlijk vanuit de principes van Matched Care. De hulp worde continu afgestemd op de kenmerken en behoeften van de jongere en zijn omgevingsfactoren. De langdurige relatie en ‘klik’ tussen jongeren en medewerkers staat voorop.

Het netwerk van het kind of de jongere wordt nauw betrokken en gezien als samenwerkingspartner. Bij elke situatie kijken we samen naar de beste vorm van betrokkenheid van het netwerk. ouders zijn experts van hun kind en kunnen de begeleiding nuttige, werkzame informatie geven. En waar nodig worden ouders gecoacht zodat zij nabijheid kunnen bieden aan hun kind wanneer er sprake is van ontregeling.

Het kind of de jongere leren kennen

De kennismaking is maatwerk en verloopt bij geen enkele jongere op dezelfde wijze. Centraal staat het leren kennen van de jongeren, het gezin van herkomst en het netwerk.  Waar kunnen we eigen regie aan de jongere terug te geven? Wat vinden ouders belangrijk om aan hun kind mee te geven in de opvoeding?

In een integrale en verklarende analyse wordt de samenhang tussen krachten en problemen in het gezin en in de context inzichtelijk gemaakt. Zo wordt de kans vergroot dat er passende hulp wordt geboden die echt het verschil maakt.

We nemen de tijd en aandacht en gaan uit naar positieve eigenschappen, talenten, dingen die de jongere fijn vindt, hobby’s, passies en interesses. Wie zijn belangrijke personen? wat heeft wel gewerkt? welke wensen en dromen heeft de jongere, en wanneer gaat het wel goed met hem? Dus geen symptoombestrijding maar een focus op jezelf ontdekken, jezelf mogen zijn en jezelf ontwikkelen.

Risico's taxeren als onderdeel van de kennismaking

Risico’s, aandachtspunten en zorgen vanuit alle betrokkenen worden samen met de jongere in kaart gebracht. Ook hebben we het over: waar loop jij tegenaan? wat zijn je valkuilen? waar denk je zelf dat dit door komt en hoe kijk jijzelf tegen jouw diagnose aan? wat werkt absoluut niet, wat vind je niet prettig? Kortom: waar ligt de behoefte om het eigen gedrag te beïnvloeden?

De jongere wordt gestimuleerd om zelf na te denken over wat hij of zij fijn zou vinden. Hierbij nodigen we alle betrokkenen uit om samen creatief en outreachend te ontdekken.

Ook een veiligheidsplan kan als middel dienen om te inventariseren wat en wie de jongere nodig heeft om zich veilig te voelen. Risicotaxatie is altijd in ontwikkeling en kan gedurende de begeleiding en behandeling altijd worden aangepast.